ben niğde'de bir ay yaşadım.böyle diyorum çünkü ne zaman buraya gelsek en fazla dayanma sürem hep 2 hafta olmuştur.o da kuzenimle olduğunda,çünkü onunla muhabbet ederdim,niğde'ye giderdik oba dondurma die kafasını yerdim,son iki yılda geldiğimde onla gezerdim ıhlaraydı,kapadokyaydı.bu şehir güzel yapan genelde onunla geçirdiğimiz zamanlardı bir de uzun zamandır görmediğim insanları görmek...
kuzenimle aynı zamanlarda işe girdik,yıllarca birbirimize işsizlikten dert yandıktan sonra aynı anlarda işe girmemiz tam bir kaderin cilvesi sanırım.ben buraya gelirken hep onunla zaman geçireceğimi düşünmüştüm çünkü.kendisi ankaralara göç etti gitti.ben istanbul'da eğitimdeyken kendisi eğitimi bırakır kaçarım diye düşünerek ilk başta söylememe kararı almış amabi mesajıyla yakayı ele vermişti bana,o zaman da demiştim hiç sevinmedim işe girdiğine diye şaka yollu tabii :)bir de ah etmiştim inşallah böyle zor bi eğitim sürecin olur diye :)
bazen der tuttu ahın diye ama onun eğitimi benden daha güzel geçti bu kesin...
gelelim niğde meselesine...
dediğim gibi bir ay geçti
sinema yüzü görmedim vizyonda ne var ne yok hiç bilmiyorum burası kocaman bir boşluk gibi benim için...
ailemle geçirdiğimiz bol muhabbetli yemekleri özledim
kardeşimle çekişmeyi özledimyatağımı,odamı özledim
ve bir de sevgilimi tabii...
niğde diyince önceden aklıma gelen şeylerde tamamen değişti artık benim için...
mesela önceden niğde gazozu diye delirirdim şimdi yüzüne bile bakmıyorum...
önceden sempatiyle baktığım insanlar artık gözümde aynı dili bir türlü konuşamadığım,laf anlatmaya çalışırken kendimden geçtiğim tamamen yabancı insanlar haline dönüştüler benim için,onun için artık genelde susuyorum,çünkü ne zaman bir şey konuşmak istesem sanki beni çok bilmiş zannedicekler diye korkuyorum...
internetle bağım sadece çalıştığım yerdeki bilgisayardan ibaret ki onda da açmaya hiç bir şekilde fırsatım olmuyor,resmen dünyadan kopmuş gibiyim.
ben ki bilgi edinme canavarı,araştırır-yazar-okur insan eve gidince bir miskinlik ve yalnızlıkla boğuşur oldum.yakında kpss var ona bile bakasım yok...
işte böyle,selcen geldiğine çok memnun değil hani bir soru var ya " İnsanın Memleketi Doğduğu Yer midir,Doyduğu Yer mi?"işte beni bu bakımdan bağlıyor niğde...
bunca zamandır edinemediğim iş deneyimini burda ediniyorum,parayı burda kazanıyorum ve burda birşekilde yaşamımı idame ettiriyorum.yani her iki bakımdan da memleketim ,hem ailemin geldiği yer olması bakımından hem karnımın doyması açısından,babamda aç bırakmazdı gerçi ama cv 'me onu yazamıyorum :)
bu kadar olumsuzluk içinde hala buraya gelmemin altında iyi bir neden olduğuna can-ı gönülden inanmaktayım.içimden bir ses bu işin sonunun güzel olacağını söylüyor...
ınsallah kuzenım hersey cok daha guzel olucak ınann
YanıtlaSil